هایکو Haiku
با اصطلاح ژاپنی هایکو که به‌عنوان کوتاه ترین اشعار موزون و بدون قافیه جهان شناخته میشه، از کتاب ایکیگای آشنا شدم و تو یکسال گذشته استفاده ازش بهم کمک کرده به حس و افکارم تو لحظات مختلف نظم و معنای درستی بدم. تعریف خود کتاب از هایکو اینه:
“هایکو چیزی است که همین جا و همین حالا درحال اتفاق افتادن است.”
هایکو در قالب یک اثر هنری باعث فعال شدن انرژی‌های درونی ما میشه و درواقع یک ابزار خوب برای توصیف وضعیت حاله…
تاکید بر سادگی و بدون استعاره بودن واژگان در هایکو، استفاده از این تکنیک رو برای همه آسون میکنه.
وقتی تبلیغات قبل عید علی_بابا رو روی بیلبوردهای سطح شهر دیدم، این حس رو برام تداعی کرد که هایکو چقدر عالی تو تبلیغات مسافرتی به شهرهای ایران استفاده شده، مثلا بدون اینکه اسم کویر بیاد با سه کلمه “شب| ستاره| آتیش” میتونی کویر و حس و حالش رو به خاطر بیاری.
یک هایکوی ایده ال خود به خود خلق میشه بدون اینکه لازم باشه درباره‌ش زیاد فکر کنیم. نوشتن سه بند یا سه کلمه‌‌ای که بیانگر چیزی هست که همین جا و همین حالا حسش میکنیم، میتونه سرنخ هایی به ما بده درباره چیزهایی که دوست داریم و براشون ارزش قائل هستیم و درباره اینکه زندگی به چه سمت و سویی جریان داره …
۴۰۱ برای من و خیلی از ما تجربه‌ها و اتفاقات جدید، مختلف، تلخ و شیرین زیادی داشت، به قدری که میتونم برای هر کدومشون میلیون‌ها هایکو و غزل و قصیده بنویسم…
اما میخوام امروز با ارزش‌ترین‌هاشو ثبت کنم تا یادم بمونه و هیچ وقت فراموش نکنم این سال عجیب چطور گذشت:
#یار، #استقامت، #آگاه
#زن، #زندگی، #آزادی